Omschrijving van de juridische term Terbeschikkingstelling:
Terbeschikkingstelling wordt vaak afgekort als TBS en heeft betrekking op een speciale maatregel die kan worden opgelegd aan personen die een ernstig delict hebben gepleegd en bij wie tijdens het plegen van het delict sprake was van een psychische stoornis of ontwikkelingsstoornis. De kern van terbeschikkingstelling is zowel het beschermen van de samenleving tegen de dader als het bieden van behandeling aan de dader om herhaling van het delict te voorkomen.
Wanneer iemand terbeschikking wordt gesteld, wordt hij of zij opgenomen in een speciale psychiatrische instelling, de TBS-kliniek. Hier krijgt de persoon intensieve psychische behandeling. Het doel is tweeledig: enerzijds het beschermen van de maatschappij tegen mogelijk gevaarlijke individuen en anderzijds het bieden van een kans op rehabilitatie en re integratie in de samenleving voor de dader.
De maatregel kan alleen worden opgelegd door een rechter en volgt meestal na veroordeling voor een ernstig misdrijf zoals moord, verkrachting of ernstige mishandeling. Een essentieel aspect is dat er bij de dader tijdens het plegen van het delict een psychische stoornis vastgesteld moet zijn, waardoor hij of zij verminderd toerekeningsvatbaar was. Deze rapporten worden opgesteld door deskundigen die de geestestoestand van de verdachte onderzoeken.
Juridische context waarin de term Terbeschikkingstelling gebruikt kan worden:
Terbeschikkingstelling na Geweldsdelict: Een individu pleegt een ernstig geweldsdelict, maar uit psychologisch onderzoek blijkt dat de persoon ten tijde van het delict leed aan een ernstige psychische stoornis. De rechter kan besluiten tot terbeschikkingstelling, waardoor de dader in een TBS-kliniek wordt geplaatst voor behandeling.
Terbeschikkingstelling met Dwangverpleging: In een zaak waarbij een persoon meerdere ernstige delicten heeft gepleegd en er een hoog risico op herhaling bestaat, kan de rechter naast de terbeschikkingstelling ook dwangverpleging opleggen. Dit betekent dat de dader intensievere en vaak langdurige behandeling ondergaat in een gesloten setting.
Terbeschikkingstelling met Voorwaardelijke Vrijlating: In sommige gevallen kan een persoon die terbeschikking is gesteld, voorwaardelijk worden vrijgelaten. Dit gebeurt als men van mening is dat de betrokkene voldoende vooruitgang heeft geboekt en geen groot gevaar meer vormt voor de samenleving. Hierbij worden vaak strikte voorwaarden gesteld, zoals voortgezette behandeling en begeleiding.
