Omschrijving van de juridische term Referte:
Referte is een verklaring van een partij in een rechtszaak waarbij die partij aangeeft geen standpunt in te nemen ten aanzien van een bepaalde vordering of een bepaald verweer. Het komt erop neer dat de betreffende partij zich ten aanzien van een bepaald punt ‘refereert aan het oordeel van de rechter’. Dit betekent dat de partij het aan de rechter overlaat om zonder tegenspraak van die partij een beslissing te nemen.
Binnen het burgerlijk procesrecht kan een gedaagde bijvoorbeeld referte aan het oordeel van de rechter doen met betrekking tot de door de eiser ingestelde vordering. De gedaagde geeft hiermee aan dat hij geen verweer zal voeren tegen de vordering en dat hij het oordeel van de rechter afwacht. Het is belangrijk om op te merken dat referte niet hetzelfde is als erkennen. Bij referte wordt de vordering niet erkend of betwist; er wordt simpelweg geen standpunt ingenomen.
Dit kan ook strategische redenen hebben, bijvoorbeeld als de gedaagde denkt dat de vordering hoe dan ook zal worden toegewezen en hij kosten en tijd wil besparen. Het kan ook zijn dat de gedaagde onvoldoende informatie heeft om adequaat verweer te voeren of dat hij geen belang heeft bij de uitkomst van de procedure.
Juridische context waarin de term Referte gebruikt kan worden:
Echtscheidingsprocedures:
In een echtscheidingszaak kan één van de partijen referte doen ten aanzien van het verzoek tot echtscheiding zelf. Hiermee geeft deze partij aan geen verweer te voeren tegen de echtscheiding en laat het aan de rechter over om hierover een beslissing te nemen.
Schadevergoedingszaken:
Als een eiser schadevergoeding vordert na een verkeersongeval en de gedaagde overtuigd is van de aansprakelijkheid, kan hij referte doen aan het oordeel van de rechter betreffende de hoogte van de schadevergoeding. Hij of zij betwist dan niet de aanspraak op schadevergoeding, maar laat de beoordeling van de hoogte ervan over aan de rechter.
Referte moet duidelijk worden gemaakt in de processtukken. Het kan leiden tot een versneld vonnis, omdat de rechter zonder tegenspraak van de referte doende partij tot een oordeel kan komen. Dit neemt echter niet weg dat de rechter nog steeds een zelfstandige beoordeling van de zaak moet maken.
