Omschrijving van de juridische term Opposant:
De term Opposant komt uit het rechtssysteem en duidt op een persoon die oppositie voert, oftewel bezwaar maakt tegen een rechterlijke beslissing of tegen een handeling in een juridische procedure. Oppositie kan worden ingesteld in verschillende soorten procedures, waaronder executieprocedures, faillissementen en verstekzaken. Wanneer bijvoorbeeld een vonnis bij verstek is gewezen, omdat de gedaagde niet is verschenen in de rechtszaal, heeft de gedaagde de mogelijkheid om oppositie in te stellen tegen dit verstekvonnis. Hierdoor krijgt hij of zij alsnog de kans om gehoord te worden en verweer te voeren.
Het instellen van oppositie moet binnen een bepaalde termijn gebeuren, die per situatie kan verschillen en is vastgelegd in de wet. Dit is een cruciaal aspect omdat het recht om oppositie te voeren kan vervallen als het niet binnen de gestelde termijn wordt uitgeoefend. Oppositie is in wezen een rechtsmiddel, een mogelijkheid om een zaak opnieuw te laten beoordelen door de rechter met de opposant nu wel aanwezig.
Juridische context waarin de term Opposant gebruikt kan worden:
Een situatie waarin iemand als opposant optreedt, kan zich voordoen in het faillissementsrecht. Stel, een schuldeiser wordt niet erkend in het faillissement van een debiteur en de curator wijst zijn vordering af. De schuldeiser kan dan als opposant optreden door bezwaar te maken tegen de afwijzing van zijn vordering. Hetzelfde kan gelden voor familierechtelijke zaken, waarbij een verstekvonnis voor alimentatie is uitgesproken en de betalingsplichtige hier bezwaar tegen wil maken als opposant.
