Omschrijving van de juridische term Nietigverklaring:
Nietigverklaring in het juridisch domein is een term die de actie of het resultaat beschrijft waarbij een rechtshandeling, contract, besluit of wetgeving ongeldig wordt verklaard. Dit kan gebeuren omdat het vanaf het begin af aan niet voldeed aan essentiële wettelijke eisen of omdat het in strijd is met dwingend recht of de openbare orde. Nietigheid heeft een terugwerkende kracht, wat inhoudt dat de rechtshandeling wordt beschouwd alsof deze nooit heeft plaatsgevonden.
Juridische context waarin de term Nietigverklaring gebruikt kan worden:
Een rechtshandeling kan bijvoorbeeld nietig zijn als deze tot stand is gekomen door dwang, bedrog, of misbruik van omstandigheden. Ook als een overeenkomst inhoudelijk in strijd is met de goede zeden of de openbare orde, kan deze nietig worden verklaard. Een arbeidscontract waarbij een werknemer minder dan het wettelijk minimumloon zou ontvangen, is in strijd met dwingende wetsbepalingen en daardoor nietig.
Een tweede context waarin nietigverklaring een rol speelt is in het bestuursrecht. Als een overheidsorgaan een besluit neemt dat niet voldoet aan de vereiste procedures of dat de bevoegdheden overschrijdt, kan een rechter het besluit nietig verklaren. Dit zou kunnen gebeuren als een gemeente een bouwvergunning verleent zonder de juiste procedure te volgen of als deze vergunning verleend is op basis van verkeerde of onvolledige informatie.
