Omschrijving van de juridische term Meineed:
Meineed is een ernstig misdrijf dat de integriteit van de rechtsstaat raakt. Het begrip verwijst naar het opzettelijk afleggen van een valse verklaring onder ede. In Nederland is de strafbaarstelling van meineed opgenomen in het Wetboek van Strafrecht, meer bepaald in de artikelen 207 en volgende. Dit misdrijf valt onder de categorie misdrijven tegen de rechtsorde en is primair bedoeld om de waarheidsvinding in juridische procedures te beschermen.
Voor de kwalificatie van meineed is het noodzakelijk dat de valse verklaring wordt afgelegd nadat iemand onder ede heeft verklaard de waarheid en niets dan de waarheid te zullen spreken. Het gaat om een doelbewuste actie: de persoon in kwestie moet met opzet onjuiste informatie verstrekken. Dit houdt in dat er geen sprake is van meineed wanneer iemand per ongeluk of wegens een misverstand een onware verklaring aflegt.
Meineed kan plaatsvinden binnen de context van een breed scala formele juridische procedures. Dit kan zijn tijdens een rechtszitting, maar bijvoorbeeld ook bij het afleggen van verklaringen in notariële akten of in andere situaties waarbij de wet een eed of belofte vereist.
Juridische context waarin de term Meineed gebruikt kan worden:
Strafzaak: In een moordzaak staat een getuige onder ede in de rechtszaal. Hij beweert dat hij de verdachte ten tijde van de moord elders heeft gezien. Later blijkt uit camerabeelden dat dit onmogelijk is. De getuige heeft bewust gelogen om de verdachte een alibi te verschaffen. Dit is een klassiek voorbeeld van meineed.
Scheiding: Tijdens een echtscheidingsprocedure verklaart een van de partijen onder ede dat er geen overige bankrekeningen of vermogensbestanddelen zijn buiten wat reeds is opgegeven. Later ontdekt men dat deze persoon stiekem rekeningen in het buitenland heeft. Ook dit kan als meineed worden beschouwd, aangezien er opzettelijk onwaarheden zijn verklaard over de financiële situatie.
