Omschrijving van de juridische term Immateriële schade:
Immateriële schade is een term uit het Nederlandse civiele recht die verwijst naar niet-stoffelijke schade die een persoon lijdt. Dit betreft een vergoeding voor schade die niet direct geldelijk uit te drukken is, zoals lichamelijk letsel, geestelijk leed, pijn of een aantasting in de persoon op andere wijze. In tegenstelling tot materiële schade, die ziet op vergoeding voor zaken zoals inkomen, bezittingen en kosten die gemaakt zijn door bijvoorbeeld een ongeluk of contractbreuk, heeft immateriële schade betrekking op de niet-financiële aspecten van een nadelige ervaring.
Deze vorm van schade is in Nederland wettelijk geregeld onder artikel 6:106 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Het recht op vergoeding van immateriële schade wordt ook wel ‘smartengeld’ genoemd. Smartengeld kan worden toegekend aan de benadeelde als compensatie voor de geleden pijn, het verdriet en de gederfde levensvreugde. De hoogte van het smartengeld wordt bepaald aan de hand van diverse factoren, zoals de aard en ernst van het letsel, de duur van het herstel, de impact op het leven van het slachtoffer en de mate van schuld van de partij die de schade heeft veroorzaakt.
Om recht te hebben op vergoeding van immateriële schade moet de benadeelde aantonen dat er sprake is van een aantasting in zijn persoon. Dit kan psychisch letsel zijn, maar ook bijvoorbeeld schade door verdriet vanwege het overlijden van een naaste door een gebeurtenis waarvoor iemand anders aansprakelijk is.
Juridische context waarin de term Immateriële schade gebruikt kan worden:
Voorbeeld 1: Stel, iemand raakt betrokken bij een verkeersongeval en loopt daarbij zowel lichamelijke als psychische schade op. De lichamelijke schade wordt vergoed onder de materiële schade, maar de angststoornis en nachtmerries die volgen uit het ongeval vallen onder immateriële schade. De getroffene kan in dit geval smartengeld eisen voor het geestelijke leed dat is ontstaan.
Voorbeeld 2: Bij medische fouten kan de patiënt niet alleen materiële schade lijden, zoals extra medische kosten of inkomstenderving door een beperking, maar ook immateriële schade door bijvoorbeeld blijvend letsel, pijn of een verminderde levenskwaliteit als gevolg van de fout.
