Omschrijving van de juridische term Grief:
Een grief in juridische zin is een specifiek bezwaar dat een partij in hoger beroep aanvoert tegen een beslissing van een lagere rechter. Het is een formele uitdrukking van de redenen waarom de appellant (de partij die hoger beroep aantekent) meent dat het vonnis of de uitspraak van de eerste rechter herzien moet worden. Grieven zijn gebonden aan bepaalde formele eisen: ze moeten duidelijk en bepaald zijn, zodat voor de andere partij en voor de rechter in hoger beroep inzichtelijk is welke delen van het vonnis worden betwist en op welke gronden.
Het Nederlandse rechtssysteem kent het principe van de devolutieve werking van het hoger beroep, wat inhoudt dat de appelrechter niet alleen de aangevoerde grieven beoordeelt, maar ook de zaak in zoverre opnieuw bekijkt, dat aspecten die in eerste aanleg niet tot een beslissing hebben geleid, alsnog aan de orde kunnen komen.
Juridische context waarin de term Grief gebruikt kan worden:
Grief tegen bewijsbeoordeling:
Een ondernemer gaat in hoger beroep tegen een vonnis waarin hij aansprakelijk is gesteld voor contractbreuk. Als grief voert hij aan dat de rechter belangrijk bewijs heeft genegeerd dat aantoont dat hij de contractuele afspraken niet kon nakomen wegens overmacht. Hij verwacht dat het hof dit bewijs wel meeweegt en daarmee tot een andere conclusie komt.
Grief tegen schadevergoeding:
Na een verkeersongeval waarbij de eerste rechter de schadevergoeding heeft vastgesteld op een bedrag dat de eiser te laag vindt, dient hij een grief in tegen de hoogte van de toegewezen schadevergoeding. Hij betoogt dat de rechter onvoldoende rekening heeft gehouden met de blijvende persoonlijke schade en inkomstenderving.
