Omschrijving van de juridische term Getuige à decharge:
Een getuige à decharge is het tegenovergestelde van een getuige à charge. Dit is een getuige wiens verklaringen ten gunste zijn van de verdediging en mogelijk bijdragen aan de ontlasting van de verdachte. ‘À decharge’ komt uit het Frans en betekent ’ter ontlading’ of ’ten ontlaste’. Deze term wordt gebruikt om aan te duiden dat de getuige informatie kan verstrekken die de positie van de verdachte in een rechtszaak versterkt, bijvoorbeeld door het leveren van een alibi of het in twijfel trekken van het bewijsmateriaal dat door de aanklager is aangevoerd.
In het Nederlandse rechtssysteem worden getuigen formeel niet als à charge of à decharge geclassificeerd, maar in de praktijk fungeren ze wel als zodanig op basis van de inhoud van hun getuigenissen. Getuigen à decharge worden vaak door de verdediging opgeroepen om de onschuld van de verdachte aan te tonen of twijfel te zaaien over de betrouwbaarheid van het bewijs van de aanklager.
Juridische context waarin de term Getuige à decharge gebruikt kan worden:
Alibi in een inbraakzaak:
Een verdachte wordt beschuldigd van inbraak, maar de verdediging roept een getuige à decharge op, die kan bevestigen dat de verdachte ten tijde van de inbraak op een andere plaats was, bijvoorbeeld bij een diner met vrienden. Deze getuigenis kan als alibi dienen en kan de verdachte dus ontlasten van de aanklacht als de verklaring betrouwbaar wordt geacht.
Twijfel over forensisch bewijs:
In een moordzaak brengt de verdediging een forensisch expert als getuige à decharge naar voren. Deze expert betwist de wijze waarop het DNA-bewijs door de aanklager is geïnterpreteerd en stelt dat de aanwezigheid van het DNA van de verdachte op de plaats delict ook op onschuldige wijze kan worden verklaard. Dit kan de jury doen twijfelen over de schuld van de verdachte.
