Omschrijving van de juridische term Buitengerechtelijke kosten:
Buitengerechtelijke kosten zijn kosten die gemaakt worden buiten een gerechtelijke procedure om, om voldoening van een vordering te verkrijgen zonder dat daarvoor een rechter aan te pas komt. Deze kosten kunnen bestaan uit diverse uitgaven, zoals de kosten voor juridisch advies, incassokosten, kosten voor mediation of onderhandelingen die worden gevoerd om tot een schikking te komen. In Nederland is de vergoeding van buitengerechtelijke kosten geregeld in het Burgerlijk Wetboek en nader uitgewerkt in de Wet normering buitengerechtelijke incassokosten (WIK).
De hoofdregel is dat de kosten die zijn gemaakt om een schuldenaar buiten rechte aan te manen en tot betaling te bewegen, voor vergoeding in aanmerking kunnen komen. Dit betekent dat als een schuldeiser kosten moet maken om een vordering te incasseren omdat de schuldenaar niet vrijwillig betaalt, deze kosten onder omstandigheden kunnen worden verhaald op de schuldenaar. Hierbij is wel een belangrijke voorwaarde dat de kosten redelijk en in redelijkheid gemaakt moeten zijn.
Om de vergoeding van buitengerechtelijke kosten inzichtelijk en eerlijk te maken, zijn er wettelijke regels vastgesteld die een maximum stellen aan de hoogte van deze kosten. Dit is vastgelegd in het Besluit vergoeding voor buitengerechtelijke incassokosten. De hoogte van de vergoeding is afhankelijk van de hoofdsom en er zijn minimum- en maximumbedragen vastgesteld, alsmede een percentage van de hoofdsom dat als kosten in rekening mag worden gebracht.
Bij het claimen van buitengerechtelijke kosten moet de schuldeiser aantonen dat er daadwerkelijk werkzaamheden zijn verricht die verder gaan dan de voorbereiding van de gedingstukken en de ter instructie van de zaak verrichte werkzaamheden. Dit betekent dat de schuldeiser niet alleen moet bewijzen dat er kosten zijn gemaakt, maar ook dat deze kosten noodzakelijk waren om tot invordering over te gaan.
Juridische context waarin de term Buitengerechtelijke kosten gebruikt kan worden:
Incassokosten voor een niet-betaalde factuur: Een bedrijf heeft herhaaldelijk een klant aangemaand om een openstaande factuur te betalen. Omdat de klant niet betaalt, schakelt het bedrijf een incassobureau in. De kosten die het incassobureau maakt om de vordering te innen, zijn buitengerechtelijke kosten. Als de klant uiteindelijk betaalt na de interventie van het incassobureau, kunnen deze incassokosten bovenop het factuurbedrag worden geclaimd bij de klant.
Advocaatkosten voor onderhandelingen over een contractuele geschil: Twee bedrijven hebben een conflict over de interpretatie van een contractuele clausule. Voordat het tot een rechtszaak komt, huren beide partijen advocaten in om te onderhandelen over een schikking. De kosten van deze advocaten, voor zover deze zien op de onderhandelingen en niet op de voorbereiding van een gerechtelijke procedure, kunnen worden beschouwd als buitengerechtelijke kosten. Indien de partijen uiteindelijk een schikking bereiken, kan de partij die in het gelijk is gesteld, proberen deze kosten te verhalen op de andere partij.
Buitengerechtelijke kosten zijn een essentieel onderdeel van het incassotraject en zijn bedoeld om schuldeisers te compenseren voor de kosten die zij maken om een vordering zonder tussenkomst van de rechter te innen. Het recht om deze kosten te verhalen, mits aan de wettelijke vereisten voldaan is, biedt schuldeisers een prikkel om hun rechten na te streven zonder direct een gerechtelijke procedure te starten.
