Omschrijving van de juridische term Arbitrage:
Arbitrage is een vorm van alternatieve geschillenbeslechting (ADR), waarbij de partijen die betrokken zijn bij een conflict ervoor kiezen om hun geschil voor te leggen aan een of meer onafhankelijke derde personen, bekend als arbiters, in plaats van aan een gerechtelijke instantie. Deze methode wordt vaak gebruikt om geschillen in de commerciële, financiële en internationale handelssector op te lossen. Arbitrage kan zowel bindend als niet-bindend zijn, afhankelijk van de afspraken die tussen partijen zijn gemaakt.
In tegenstelling tot een rechtszaak, die plaatsvindt in een openbaar gerechtsgebouw en volgens formele regels en procedures, is arbitrage meestal een besloten procedure, die de partijen toestaat om de regels en voorwaarden van de procedure tot op zekere hoogte zelf te bepalen. Dit omvat zaken als de keuze van de arbiters, de plaats van arbitrage, de van toepassing zijnde rechtsregels, en de procedurele regels.
Arbiters zijn vaak experts in het rechtsterrein dat relevant is voor het geschil en worden door de partijen gekozen omdat ze hun specifieke expertise en ervaring inbrengen. De beslissing van de arbiter(s), die een arbitraal vonnis wordt genoemd, is meestal definitief en wordt door de rechtbanken in de meeste landen erkend en afgedwongen, met zeer beperkte gronden voor beroep of weigering van erkenning en tenuitvoerlegging.
Een van de belangrijkste kenmerken van arbitrage is dat het over het algemeen vertrouwelijk is, wat betekent dat de details van het geschil en de uitkomst niet openbaar worden gemaakt. Dit kan vooral waardevol zijn in commerciële geschillen waar bedrijfsgeheimen of de reputatie van een bedrijf op het spel kunnen staan. Een ander voordeel van arbitrage is dat het sneller en kosteneffectiever kan zijn dan een traditioneel proces.
Juridische voorbeelden waarin de term Arbitrage gebruikt wordt:
Twee bedrijven hebben een geschil over de interpretatie van een clausule in een internationale koopovereenkomst. In plaats van naar de rechtbank te stappen, hebben ze een arbitrageclausule opgenomen in hun contract die bepaalt dat alle geschillen door arbitrage zullen worden beslecht. Ze benoemen elk een arbiter en die twee arbiters kiezen een derde. De arbiters horen de argumenten van beide kanten en brengen een arbitraal vonnis uit dat bindend is voor beide partijen.
Een investeerder en een staatsbedrijf raken verwikkeld in een geschil over de voorwaarden van een investeringsovereenkomst. Ze hebben gekozen voor arbitrage onder de regels van het Internationaal Centrum voor Beslechting van Investeringsgeschillen (ICSID), en de uitspraak van de arbiters zal bindend zijn, met weinig mogelijkheden voor beroep, wat meer vertrouwen schept in de directheid van de uitkomst.
